Ik ben op reis. Met mij gaat het goed alleen met mij en Weebly iets minder: ik krijg maar moeilijk iets in dit logboek gepost.
Vandaar dat het hier wat stil is. Het past dan weer wel bij waar ik ben. Het is hier stil en rustig. Pas vroeg ik me af waarom ik eigenlijk met vakantie zou moeten. Het is altijd gedoe en van nature ( panda die ik ben) hou ik niet van gedoe. Maar nu weet ik het weer: om andere landschappen te zien, te kijken naar wat zich ontvouwt. Het klinkt wat melodramatisch, I know. Maar als ik in een omgeving fiets waar ik nooit eerder was en die in alles anders is dan alles dat ik ken, raakt me dat. Het ontroert me. Ook omdat ik weet dat het tijdelijk is. En omdat het landschap zo veel meer indruk maakt door een soort onverzettelijkheid. K. zei tijdens het fietsen: het is zo onwelkom, zo onherbergzaam alsof alles hier moeite moet doen om te overleven. Ik ervaarde dat totaal niet. Ik voelde me heel welkom en opgenomen door die onherbergzaamheid. Het was meer alsof het landschap mij liet zien: kijk wij zijn hier en we zijn hier al duizenden jaren. Jij mag hier ook zijn maar realiseer je wel dat je hier maar klein bent. Niks maatschappelijks telt hier. Je bent hier en dat is genoeg en daar is alles mee gezegd. Meer is het niet en hoeft het niet te zijn. En dat ervaar ik als een groot geluk.
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Archieven
Augustus 2020
AuteurMiriam R Categorieën |