Zeggen wat je denkt kan ook iets aardigs zijn Deze uitspraak zag ik op een poster achter een raam hangen. Ik vind het een van de betere uitspraken en posters van de afgelopen tijd. Nu moet ik er wel bij zeggen dat mijn referentiekader op postergebied met name verkiezingsposter betreft dus dan is iets al gauw beter.
Mijn tip van vandaag is: maak een praatje met iemand. Gewoon nergens over. Dat helpt ook. Er zijn nog best een hoop aardige mensen. Ook al zijn ze anders. Met die boodschap kom je vandaag wel door. O en mijn moeder is vandaag jarig. Dat is ook te gek. Dus vooruit met de geit ( wat dan weer een totaal idiote uitspraak is), zet em op vandaag. Het zou zo maar een goeie dag kunnen zijn. Of een betere dag.
0 Reacties
ALles waarvan je niet weet wat het is of wat het zou moeten zijn. Of kunnen zijn.Tegenover de kunsteend zit een jonge reiger. Het object waar hij (zij?) op zit is denk ik ook kunst ik zou niet weten wat het anders zou moeten zijn. Terwijl ik dit schrijf denk ik twee dingen: 1. Is dit een definitie van kunst; dat je niet weet wat het anders zou moeten zijn? Ik voel de uitzonderingen en bezwaren al opborrelen in mijn hoofd: dus alles waarvan je niet weet wat het is (of wat het zou moeten zijn) zou kunst zijn. Dat is inderdaad niet helemaal correct. 2. Niet eerder heb ik bedacht dat er ook vrouwtjesreigers zijn. Ik zie reigers altijd als mannetjes. Een vrouwtjesreiger is eigenlijk een supergoed idee. En het bestaat al. Soms is het leven ineens een stuk simpeler dan vijf minuten geleden. Ik bedenk me ondertussen dat ik eigenlijk iets heel anders wilde schrijven maar dat komt later wel. Of niet. En dat er zoveel is waarvan ik niet weet wat het is. En dat ik wil eten en daarna wil mountainbiken. En dat het leven totaal onvoorspelbaar is en dat het raar en grappig en ook misschien wel mooi is dat we er toch proberen grip op te krijgen.
X kon niet geloven dat ik nog nooit in de Keukenhof was geweest. ‘Maar het is zo mooi daar! En het ruikt lekker en al die prachtige bloemenvelden! Ik ben er met mijn moeder geweest, je moet echt een keer gaan, kijk ik heb foto’s! En ze hebben elk jaar een thema he, dit jaar is het thema Flower Power’. ‘Toepasselijk’, zei ik. X weidde nog wat verder uit over hoe mooi de bloemenvelden waren en hoewel ik me niet kon voorstellen dat ik ooit zonder dat er een geladen pistool op mijn hoofd gericht stond een kaartje zou kopen voor de Keukenhof, haakte er toch iets vast in mijn gedachten. Die bloemenvelden dat zou toch eigenlijk best mooi moeten zijn, zo’ n abstracte gekleurde lap in het landschap. En voor ik het in de goed en wel in de gaten had googelde ik ‘bloemenvelden nederland’. En ineens las ik begrippen als ‘bollenstreek’ en dat deed een heel klein belletje uit ik denk mijn lagere schooltijd rinkelen. O ja bollenstreek. Ik las Noord Holland, Leiden, Sassenheim, Lisse en Warmond. Warmond. Ik kende Warmond alleen als pseudoniem achternaam van een dichter die ik vroeger las. Dus besloot ik dat ik de volgende dag toeristje zou gaan spelen. Op mijn racefiets. Met de blauwe draak zou het allemaal wel heel lang gaan duren maar met mijn racefiets ( de paarse haas) zou het perfect zijn. Ik had wat dorpsnamen opgeschreven zodat ik een idee had waar ik heen zou gaan. Kruisweg, Bentwoud, Zoeterwoude dorp, Leiderdorp en eerder genoemde namen. Zogezegd zo gedaan. Het was joepielekker weer, dus dat ik tien keer de verkeerde kant op fietste maakte niet uit. En tjongejonge wat is Nederland een cliché zeg: Maar hoe leuk en lollig ook, ik was ondertussen al bij Warmond aangeland en nog geen tulp gezien. Als je mij bent is het heel goed mogelijk om onbewust op een dusdanige manier door de bollenstreek te fietsen, dat je alle bloemenvelden mist. Ik kan dat. En ik had ondertussen na een km of 50 gefietst te hebben toch wel recht op een beetje tulpenveld vond ik. Dus toen ik toch bij de lokale bakker een krentenbol ging halen vroeg ik ernaar. ‘O gewoon rechtdoor hierzo’ zei ze. En inderdaad. Ik voel dat er een levenslang Libelle abonnement uit mijn hoofd komt groeien want het klinkt natuurlijk te kneuterig voor woorden maar ik zeg je: het was echt fantastisch. Als gigantische abstracte kleurvlakken in een landschap. Het was ronduit bizar. Wat nog bizarder was waren de hordes toeristen die als wespen op een glaasje limonade af waren gekomen. Nou niet als wespen. Het was meer een sprinkhanenplaag. Wauw. Ik heb nog nooit zoiets schaamteloos gezien. Op Donald Trump na dan maar dit komt op een goede tweede plek. Mensen liepen dwars over de velden heen, gingen erin liggen, zitten, staan, wandelen. Het was volkomen losgeslagen. Dit ziet er heel vredig uit maar dat was het niet. En vervolgens kwam ik langs volkomen dichtgeslibde wegen. Ik was nog een km of 5 van de Keukenhof verwijderd maar het keek alsof er een totale Exodus was. Eigenlijk een Inodus richting de Keukenhofingang. Ik fietste er tussendoor, horden toeristen ontwijkend. Het gaf me het gevoel dat ik in een film fietste. Het was bizar en grappig en pijnlijk en ook wel ontroerend op een absurde manier. In de verte zag ik een ingang van de Keukenhof als een baken ( ja daar is het weer: als ik het woord baken kan gebruiken zal ik het doen ook) in een totale toeristen warzone. Ik fietste er rustig tussendoor, nam een slokje water uit mijn bidon en fietste verder. Het was fijn om toeschouwer te zijn zonder er iets mee te hoeven. Na de Keukenhof zag ik nog meer tulpenvelden waar bijna niemand was. Ik at een ijsje in Hillegom. Ik nam in Haarlem de trein terug. Het was een mooie dag. Tip: ga nooit naar de Keukenhof. Maar mocht je een keer niks te doen hebben en de zon schijnt ergens half april: die bloemenvelden zijn de moeite waard.
Denkbankje-Kijk dit is mijn denkbankje
Je wat? -Mijn denkbankje. Als ik ergens over na moet denken ga ik daar zitten, maar nu is ie bezet Hoe vaak zit je daar dan? -Bijna nooit Om mee te speLenIk had een afspraak ‘op zuid ‘ zoals je dat zegt in Rotterdam. Het was niet het op zuid waar ik werk dat wordt gekenmerkt door armoede, sociale problematieken, veel fastfoodeethuisjes/afhaal, geen bloemenwinkel, kleurige en heel goedkope winkels, afbraakwoningen, vuilnis op straat) het was een chique zuid, over de Erasmusbrug linksaf en dan weer links met hoge kantoorflats, dure woningen, hip koffietentje met allerlei variaties op plantaardige melk, ach je snapt het plaatje. Het tochtte en waaide er net zo hard als op arm zuid, dat vond ik zelf dan wel weer lollig, die Rotterdamse tyfuswind waait overal. Een man passeerde me terwijl hij een telefoongesprek voerde en ik hoorde hem zeggen: ‘ ja de balans is positief hoor en Blokker heeft nu anderhalf miljard op de begroting en daar gaan ze lekker mee spelen’.
Het kan natuurlijk dat het over anderhalf miljard gebloemde koffie lepeltjes ging waar nu een soort domino-day mee gehouden gaat worden of over anderhalf miljard koffiefilters waar het personeel de ark van Noach mee gaat bouwen. Maar ik gok van niet. Anderhalf miljard. En daar gaan ze lekker mee spelen, Blokker. Leuk. Ik ben wel benieuwd naar wie ‘ze’ zijn, vast niet de vakkenvullers. Maar je weet het niet he, je weet maar nooit. Ik ben altijd beschikbaar voor spelen en met geld ben ik ontzettend creatief, out of the box en agile en pak ik altijd mijn rol en toon ik mijn eigenaarschap in afstemming en verbinding met de ander; ik coach je als het ware van die anderhalf miljard af in synergie en met wederzijdse afhankelijkheid dus ze kunnen me bellen, bij deze. En je weet nu ook dat het heetste beleggingsnieuws hier te vinden is. Gratis en voor niks. Graag gedaan. Hello everybodyVoor iedereen die even niet meer weet op welke planeet hij of zij zich momenteel bevindt en voor iedereen die vanuit het universum zojuist op aarde is geland: De gemeente Midden Delfland heet je van harte welkom. Moet je wel Nederlands kunnen lezen maar joh een kniesoor die daarop let.
|
Archieven
Augustus 2020
AuteurMiriam R Categorieën |