De zonvakantieMisschien moet ik even weg, bedacht ik me. Even er niet zijn, of eigenlijk: ergens anders zijn. Misschien moet ik met vakantie. Ineens, zonder overleg schoten er allerlei beelden in mijn hoofd en ik zag een gezonde, fitte en gebruinde versie van mezelf in korte broek met korte mouwen over een zacht glooiende, perfect geasfalteerde, verlaten kustweg fietsen. Blauwe zee links, bossen rechts en voor me niks dan blauwe lucht, zon, een terrasje hier en daar. Mijn bidons gevuld met water, een reep in mijn achterzak en een fantastische fiets waar ik zonder enige moeite de kilometers op wegpeddelde. En zo kwam het dat ik ineens ‘zonvakantie’ googelde.
Even voor de realitycheck: ik kan me niet herinneren ooit eerder het woord gegoogeld te hebben. En als ik met vakantie ga dan ga ik: 1) samen met K met het autootje en racefietsen achterin en zitten we ergens op of in de buurt van een berg. Of: 2) ik ga in mijn eentje op de fiets ergens heen dus dat valt in de categorie Nederland, België maar in ieder geval iets met veel bos en weinig mens. Wat ik probeer duidelijk te maken: ik was niet helemaal voorbereid op het parallelle universum waar ik in terecht kwam. Er zijn plekken waar je alleen als 55 plusser heen mag. Er zijn plekken waar ” de veelheid aan Nederlandse zenders op TV” het unique selling point is. Er zijn plekken waar als je selecteert op “sportief” je in een bowling en minigolf hotelcomplex terecht komt. Er zijn ook plekken waar “ water en wijn bij de hotelprijs inbegrepen zijn”. En overal zijn er zwembaden terwijl het hotel dan wel appartementencomplex aan het strand liggen. Of 500 meter er vandaan. Er zijn ook plekken waar je niet met kinderen naartoe kunt ( minimum leeftijd 18 jaar). Ik heb de hele middag zitten klikken, ik kon me er niet van losrukken. Ik viel van de ene verbazing in de andere. 7 dagen weg incl vliegreis, hotel met ontbijt voor 332 euro. Dat kan toch gewoon helemaal niet? 872 treffers voor een week weg incl reis en verblijf voor 500 euro max. Dat is toch absurd? Ik klikte vervolgens het hokje duurzaam aan en toen bleef er 1 appartementen complex over. Ik kwam er niet achter wat de duurzaamheidsfactor precies inhield. Ineens zag ik mezelf in het restaurantgedeelte van een hotel, op zoek naar iets vegetarisch dat geen patat was, struikelend over een bowlingbal om vervolgens vertrapt te worden door een kudde dronken 55 plussers op zoek naar de animatie ( BZN?). Misschien ben ik er gewoon nog niet aan toe. An het fenomeen zonvakantie. Wel aan zon. En ook aan fietsen. Maar misschien Is het beter voor de wereld, de 55 plussers en mezelf om naar een bos te gaan. Mijn witte en onfitte zelf hijgend en puffend op mijn trouwe blauwe mountainbike. Hopend op een hert of een wild zwijn. In het echt. En dat het ondertussen zachtjes is gaan regenen maar dat het niet meer uitmaakt. Omdat het al goed is. Groot en groen en stil. Ik ga even googelen.
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Archieven
Augustus 2020
AuteurMiriam R Categorieën |