Buurman TEen paar huizen verderop woont T. T. Is een oudere man die op een zolder woont. Het is een beetje moeilijk inschatten hoe oud buurman T is want door een combinatie van het leven en een royaal alcohol- en tabak gebruik ziet hij eruit als zeventig maar hij zou zomaar vijftien jaar jonger kunnen zijn. T hangt vrijwel altijd uit het raam en becommentarieert het leven tegen wie er dan ook toevallig langsloopt. Hij roept veel maar hoort wat minder. T is de buurman die bijna iedereen wel zijn straat heeft wonen of die je in de buurt ziet lopen. T loopt op pantoffels, hij heeft af en toe een rode hoed op, draagt een bordeaux rode broek en een trui met ingewikkelde patronen. Als het zonnig is heeft T een zonnebril die je in de jaren negentig via tell sell kon kopen ( over tell sell vertel ik ook nog een keer want ik vind tell sell een uitermate fascinerend iets). In het begin begreep ik T niet zo goed en vond ik zijn grappig of complimenteus bedoelde opmerkingen niet grappig of complimenteus. Tegenwoordig hebben T en ik een goede modus gevonden. Tenslotte modder ik ook maar gewoon wat aan in het grote geheel en hij ook. Dat is reden genoeg voor een praatje. Dat gaat ongeveer zo: ik groet hem ( hard roepend terwijl ik zwaai ), hij roept wat, ik roep wat terug terwijl ik blijf staan en omhoog kijk en soms luistert hij naar wat ik zeg en geeft hij antwoord. Meestal zit hij een beetje in zijn eigen monoloog en dat is ook goed. Gisteren verliep het gesprek als volgt:
Ik ( omhoog kijkend): Hoi T! Hij: Hee! Hebbie je korte broek niet aan? Ik: nee want.. Hij (onderbrekend): kloteweer he het is ook geen weer voor korte broeken he Ik: inderdaad T, doe er es even wa... Hij: ( gewoon verder roepend) ja het is tering weer en dat blijft het! Het is al mei he! Mei! Ik: ik weet het T, maar.. Hij: mei he! Dat is toch niet normaal! We hebben nog maar heel kort he! Mei, dan komt juni en dan... ( hier moet T even nadenken)... Juli, ja juli en dan ja augustus maar dan hebbie het alweer gehad! We hebben dus eigenlijk alleen juni en juli nog en dan gaan we alweer naar de herfst! En ik kan ook niet verhuizen he want ik heb een hondje! ( dat hondje is ook een verhaal op zich maar dat komt een andere keer). Ik (ik schiet een beetje in de lach) ja balen T, hopelijk wordt het gauw beter maar nu ga ik. Ik moet naar de kapper. Doei! Hij (alsof hij me niet hoort) drie maanden he en dan begint het gedonder alweer! En dan roept hij nog even na Dag he! Hee moet je naar de kapper? Voorzichtig he! Niet te veel eraf! Vervolgens praat hij nog even verder. Voor zichzelf of tegen de duiven of gewoon omdat hij het nog even kwijt wil. Het punt is dat ik T helemaal begrijp met zijn angst voor een continue herfst. Ik schoot weliswaar in de lach maar ik kan niet beweren dat ik zijn herfst angst niet deel. Ik heb dus meer overeenkomsten met T dan je zou denken. En dat is ook wel relativerend. Misschien moet ik eens pantoffels kopen.
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Archieven
Augustus 2020
AuteurMiriam R Categorieën |