Ik was op bezoek bij een school. Er was een kind een tekst aan het schrijven. Ze schreef netjes, keurig tussen de lijntjes, iets waar ik vroeger (en nu nog steeds) moeilijk het geduld voor op kon brengen. ‘Wat schrijf je netjes, het ziet er te gek uit’ zei ik. ‘Waar gaat de tekst over?’
Het meisje kreeg een grote glimlach op haar gezicht en ze fluisterde: ‘ over onzichtbaar worden!’. En ze voegde er trots aan toe: ‘ ik heb de tekst zelf bedacht’. ‘Wauw’ zei ik, dat is helemaal supergoed zeg! En wil je zelf ook graag onzichtbaar kunnen zijn? Of heb je uitgevonden hoe dat moet?’ vroeg ik. ‘Het meisje aarzelde even en zei toen:’Dat vertel ik je pas tijdens mijn presentatie volgende week’. Gelijk heeft ze.
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Archieven
Augustus 2020
AuteurMiriam R Categorieën |