Tandartsavonturen
In de wachtkamer stond het prentenboek Tom Tippelaar. Het gaat niet over een jonge prostituée maar wel over een jongen die Tom heet. Wij hadden dat boek vroeger ook. De illustraties zijn goed maar ook bizar en een beetje beangstigend. Dat vond ik als kind en dat vind ik nu nog steeds. Ik zag nu pas dat het geschreven was door Annie M.G. Schmidt. De tandarts spoot de verdoving in en binnen 30 seconden kreeg ik hartkloppingen. Terwijl ik dacht: eh heb ik nu hartkloppingen en hoe kan dat vroeg detandarts: Gaat het? Want je ziet een beetje geel. Ik heb hartkloppingen zei ik. O das chemisch zei de tandarts, het is adrenaline Vijf minuten later kreeg ik nog een verdoving. Weer zag ik geel en had ik hartkloppingen. De tandarts liet me mijn gezicht zien in het spiegeltje. Kijk, helemaal geel hier rond je neus! Ik kwam er op dat moment achter dat je tegelijkertijd kunt lachen en hartkloppingen kunt hebben. De tandarts bood haar excuses aan maar dat vond ik eigenlijk niet nodig. Zij kon er niets aan doen. Daarna werd er een kroon uitgeboord omdat ie te vast zat en was het een heel geboor en geduw en getrek. Eigenlijk ook bizar he dat ik zo te keer kan gaan in je mond en dat je dat gewoon toelaat zei de tandarts. Beetje wel ja, zei ik, maar ik vertrouw je he. Dat is wel heel aardig zei ze. Maar het is wel een gedoe he. Dat is het zeker zei ik. Toen ik klaar was gaf ze me een schouderklopje. Even leek het of ze me ging omhelzen maar dat deed ze niet.
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Archieven
Augustus 2020
AuteurMiriam R Categorieƫn |